محمدحسن ظریف اصفهانیمحمدحسن ظریف اصفهانی، مشاعر و ادیب منشی قرن سیزدهم هجری در اصفهان می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیمیرزا محمّدحسن اصفهانی متخلص به «ظریف» مشاعر و ادیب منشی قرن سیزدهم هجری. در اصفهان علم و ادب آموخته و سپس منشی و کاتب مخصوص میرزا محمّدحسین خان صدراعظم اصفهانی شد و پس از وفات صدراعظم، به خدمت خود نزد فرزند او میرزا عبداللَّه خان امین‌الدّوله ادامه داد. خط شکسته را خوش می‌نوشت. سال وفات او معلوم نیست. این بیت از اوست: دل غمین رفت ز کوی تو و دیدم شادش ••••• جان زن تن می‌رود اکنون به مبارک بادش [۱]
مفتون‌دنبلی، عبدالرزاق بن نجف‌قلی، تذکره نگارستان دارا، ج۱، ص۲۲۸.
[۲]
قاجار، محمود میرزا، تذکره سفینة المحمود، ج۲، ص۴۹۸.
[۳]
رشحه اصفهانی، میرزامحمدباقر، تذکره منظوم رشحه، ص۵۲.
[۴]
شیرازی، علی‌اکبر، تذکره دلگشا، ص۵۱۸.
[۵]
هدایت، رضاقلی بن محمد، تذکره مجمع الفصحاء، ج۵، ص۷۳۰.
[۶]
مدرسی، محمدعلی، تذکره شبستان، ص۲۱۲.
[۷]
بیانی، مهدی، احوال و آثار خوشنویسان، ج۴، ص۱۲۶۱.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۸۰-۵۸۱. |